Του Ονασαγόρα
Ένας Αβέρωφ, τέσσερις νίκες
Όντως είναι ιστορική η στιγμή της ανάδειξης μίας γυναίκας στην προεδρία της Βουλής και μάλιστα νεαρής.
Χθες η Αννίτα Δημητρίου, δηλαδή ο Αβέρωφ Νεοφύτου, έγραψε ιστορία.Η αναφορά στο όνομα του Αβέρωφ δεν γίνεται για να μειωθεί η σημαντικότητα της πανθομολογουμένως άξιας Αννίτας αλλά για να τονιστεί η συμβολή του μεγάλου μαγίστρου της πολιτικής Αβέρωφ Νεοφύτου.
Ο Φούλης όντως έκανε ξανά το θαύμα του με τέσσερις σημαντικές νίκες σε... μία!
Κατάφερε να αναδείξει στην Βουλή την πρώτη γυναίκα στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας την ώρα που όλοι είχαν πειστεί ότι νέος πρόεδρος θα ήταν ο Άντρος Κυπριανού.
Κινώντας όπως αυτός ξέρει τα νήματα της πολιτικής στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο πέτυχε ο ΔΗΣΥ να έχει ταυτόχρονα και πρόεδρο της Δημοκρατίας και πρόεδρο της Βουλής προβάλλοντας μάλιστα την εικόνα του πιο εκσυγχρονιστικού κόμματος του τόπου, που προωθεί γυναίκες και νέους στην πολιτική.
Πέτυχε όμως και άλλες δύο πολύ σημαντικές νίκες.
Πρώτον: Να έχει ξανά ο ΔΗΣΥ πρόεδρο της Βουλής από το 1976 που την θέση εγκατέλειψε ο Γλαύκος Κληρίδης και έκτοτε δεν την ξαναείδε το κόμμα του. Κάτι που αναμφισβήτητα προσθέτει στην εικόνα του ιδίου και του κόμματός του.
Δεύτερον και σημαντικότερο: με στυντονισμένες κινήσεις στην κατάλληλη στιγμή κατάφερε καίριο πλήγμα στην αντιπολίτευση διαλύοντας τις γέφυρες μεταξύ ΔΗΚΟ και ΑΚΕΛ. Νίκη ιδιαίτερα χρήσιμη για όσα θα ακολουθήσουν με τον περιβόητο ορίζοντα του 2023.
Δεν τα λες και λίγα όλα αυτά ενώ ο ΔΗΣΥ στοχοποιείται τα τελευταία χρόνια νυχθημερόν από την αντιπολίτευση με πρόταξη των σκανδάλων και της θεσμικής διαπλοκής και διαφθοράς.
Πόσο καλύτερα θα μπορούσε να τα πάει ο ΔΗΣΥ εάν δεν υπήρχαν οι κατηγορίες για σκάνδαλα και διαφθορά;
Πόσο χειρότερα μπορεί να τα πάει η συμμαχία της αντιπολίτευσης που δεν καταφέρνει μέχρι στιγμής ένα μίνιμουμ επίπεδο συνεργασίας και κοινών στόχων, έστω και για τα βασικά;
Ποιος ενισχύει το ΕΛΑΜ;
Τελικά ποιος εξέλεξε την Αννίτα στην προεδρία της Βουλής μαζί με τον ΔΗΣΥ; η ΔΗΠΑ και το ΕΛΑΜ; ή μήπως η ΕΔΕΚ το ΔΗΚΟ και το ΑΚΕΛ;
Η απάντηση του ερωτήματος θα καταδείξει και ποιος θα πάρει τον πολυπόθητο ρόλο του ρυθμιστή που μόλις απώλεσε εντυπωσιακά το ΔΗΚΟ και απέκτησε πανηγυρικά η ΔΗΠΑ. Ή μήπως το ΕΛΑΜ; ή μήπως ο ίδιος ο Αβέρωφ Νεοφύτου;...
Δεν είναι ακόμα σίγουρο εάν η εκλογή της Αννίτας στην προεδρία της Βουλής ήταν προσχεδιασμένη με σωστές πολιτικές κινήσεις που είχαν δρομολογηθεί εκ των προτέρων από τον Αβέρωφ. Το σίγουρο είναι πως οι χειρισμοί του Αβέρωφ στη σωστή στιγμή έκαναν το θαύμα τους. Τώρα το κατά πόσον τα θαύματα μπορούν να προγραμματιστούν είναι ένα ερώτημα.
Εκείνο που για καιρό θα απασχολήσει όμως την επικαιρότητα είναι η απόσταση που υπάρχει μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ που φέρονται να συμμαχούν για να διώξουν τον ΔΗΣΥ από την προεδρία το 2023. Ως σύντομο ανέκδοτο κυκλοφορεί πια το ερώτημα: Τα δύο κόμματα δεν τα βρήκαν για την εκλογή προέδρου της Βουλής θα τα βρουν για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας;
Η αλήθεια είναι πως η ανελαστικότητα του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ είναι που κυρίως οδήγησε στην εκλογή της Αννίτας. Αυτήν κυρίως εκμεταλλεύτηκε ο Αβέρωφ και τα κόμματα που την ψήφισαν ενώ υπήρχε πρόταση που θα οδηγούσε τον Άντρο Κυπριανού στην προεδρία. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου πιστώνεται με την σωστή ανάγνωση και αξιοποίηση της πολιτικής κατάστασης. Ο Άντρος Κυπριανού και ο Νικόλας Παπαδόπουλος για ακριβώς το αντίθετο…
Ο δε Μάριος Καρογιάν με την πρόταση που έκανε προς όλους, εκτός ΔΗΚΟ και ΕΛΑΜ για στήριξη του Άντρου Κυπριανού, πρωταγωνίστησε φανερώνοντας δυναμική πολύ μεγαλύτερη από το εκτόπισμα της ΔΗΠΑ στη Βουλή. Αρκετοί χαρακτήρισαν ως συναλλαγή την πρότασή του για ανάδειξη του Άντρου Κυπριανού στην προεδρία η οποία ουσιαστικά στόχευε στον εκτοπισμό του Νικόλα Παπαδόπουλου. Παραμένει ωστόσο γεγονός ότι είναι μια πρόταση που την ασπάστηκε η καταπληκτική πλειοψηφία των εν τη Βουλή κομμάτων.
Και ήταν στο χέρι του ΑΚΕΛ να εκλέξει, έαν το επεδίωκε, ακόμα και από την πρώτη ψηφοφορία τον δικό του υποψήφιο. Το γιατί δεν άρπαξε την ευκαιρία και γιατί δεν το επεδίωξε το ξέρει μόνο το ΑΚΕΛ που ψάχνει τώρα το λάθος με εκ των υστέρων αναλύσεις.
Ο πρίγκιπας Νικόλαος που την επομένη της εκλογής αγνοείται, υπέστει μια δεύτερη, μεγάλη ήττα μέσα σε λίγες ημέρες, νιώθοντας πια την καυτή ανάσα του Καρογιάν που προβάλλει ως ο νέος ρυθμιστής των καταστάσεων εντός της Βουλής.
Το ΕΛΑΜ από την άλλη είδε την ευκαιρία να αποτρέψει την πιθανότητα εκλογής του Άντρου Κυπριανού και την άρπαξε. Εάν μεσολάβησε παρασκήνιο και υποσχέσεις θα το δούμε πολύ σύντομα. Αλλά και τυχαία και περιστασιακή να ήταν η συμμαχία με τον ΔΗΣΥ και τη ΔΗΠΑ, του έδωσε την δυνατότητα να αυτοπροβάλλεται ως ρυθμιστής της κατάστασης και ότι κατάφερε να φράξει τον δρόμο στο ΑΚΕΛ για την προεδρία της Βουλής. Ποιος του έδωσε άραγε αυτή την δυνατότητα;
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
